Toen ik in de jaren '70 een avondstudie volgde aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, werkte ik overdag op een steenhouwerij.

Deze combinatie van "opleidingen" was ideaal voor mijn ontwikkeling tot steenbeeldhouwer. Steen is in de loop der jaren steeds meer "mijn materiaal" geworden. Ik ben geboeid door de eigenschappen van de steen. Mij fascineert het werken van buiten naar binnen, de beperkingen die het materiaal je oplegt, de soberheid die er altijd insluipt. Mijn beelden zie ik tegen een achtergrond gevormd door beeldhouwers als Brancusi, Dodeigne, Rückriem en Noguchi. Voor het realiseren van mijn beelden maak ik nog regelmatig gebruik van steenhouwerijen en omgekeerd weten zij mij te vinden wanneer ze een steenbeeldhouwer zoeken. Zo nu en dan heel dicht bij het ambacht te staan, levert veel inspiratie op. Ik denk aan: de eenvoudige schoonheid van steenconstructies, de balans van het geheel, een sluitsteen in een boog, die het altijd weer grote gewicht opvangt. Ik zoek steeds de vrijheid in de beperking van de steen.